Search
Close this search box.

ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΚΑΙ Ο ΑΥΤΟΝΟΜΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Αν δεν έχει ο πολίτης την εξουσία να διαχειρίζεται τον χρυσό της χώρας του, κάποιος άλλος θα διαχειριστεί και τον χρυσό και τον πολίτη.

To παρακάτω κείμενο μας ήρθε από την φίλη μας Έλλη Πένσα. Το θεωρήσαμε σημαντικό γιατί αφορά τον πολίτη ως αυτόνομο άτομο. Η Έλλη αναφέρεται σε ένα σημαντικό δημοψήφισμα που θα γίνει στην Ελβετία για την χρήση του χρυσού ως αποθεματικού στην Κεντρική τους Τράπεζα. Την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος και κάποιες αναλύσεις (όχι όλες) που κοινοποίησε η Ελβετική κυβέρνηση στους πολίτες της, τα μετέφρασε η ίδια:

–//–

. . . Όσο το μετέφραζα, ολοένα και μου θύμιζε εκείνο το διαφημιστικό «σλόγκαν» που έλεγε : «ο χρυσός μας φέρνει πιο κοντά».Και τώρα βλέπουμε τους Ελβετούς να καλούνται, για να αποφασίσουν ο χρυσός να επιστρέψει στη χώρα τους, για να τους φέρει ακόμη πιο κοντά

Γιατί φαίνεται ξεκάθαρα ότι εκείνοι που είναι αρκετά κοντά έχουν και Δημοκρατία, ώστε να μπορούν να πραγματοποιούν και δημοψηφίσματα !
Προσωπικά ένα δημοψήφισμα θυμάμαι στη ζωή μου το 1974, τότε που ήμουνα κοριτσάκι και ήταν για τη μορφή του πολιτεύματος που θα θέλαμε να έχουμε «Βασιλευομένη ή Αβασίλευτη δημοκρατία» ? Και με τι αντικαταστήσαμε τον βασιλιά τώρα ? Με τους βασιλικότερους του βασιλέως !!

Όμως οι Ελβετοί και σε αυτό το δημοψήφισμα κι όπως το ονόμασαν «Χρυσή Πρωτοβουλία», ανάμεσα σε εκατοντάδες που έχουν ήδη πραγματοποιήσει, φαίνεται καθαρά ότι εκείνα είναι τα παιδόγγονα του Ιωάννη Καποδίστρια κι όχι εμείς. Το πολιτικό τους σύστημα είναι δικό του πολιτικό εφεύρημα-μοντέλλο και συνεχίζουν «ακάθεκτοι» να το πραγματοποιούν.
Όποτε ακούω Ελβετία και Ελβετούς εκεί πάει ο νους μου. Σε εκείνο το σπουδαίο Έλληνα πολιτικό που εμείς τον δολοφονήσαμε και συνεχίζουμε να τον δολοφονούμε. Γιατί το μόνο που γνωρίζουμε καλά είναι η τέχνη της αυτοκτονίας του «αυτεξούσιου» και της «αυτονομίας» μας. Όπως επίσης και της δολοφονίας του πολιτεύματος της δημοκρατίας και των πολιτικών με πραγματικό δημοκρατικό φρόνημα, όπως ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας.

Να σου παραθέσω κι ένα απόσπασμα από ένα δημοσίευμα για τους Ελβετούς και τη σχέση τους με τον Καποδίστρια.
[…Ο Καποδίστριας υπήρξε ο εμπνευστής της ελβετικής ουδετερότητας, αλλά και ο άνθρωπος που κατάφερε να «φέρει» στην ελβετική συμπολιτεία τα καντόνια της Γενεύης και της Λωζάνης, νικώντας κατά κράτος διπλωματικά τον άρχοντα της ευρωπαϊκής διπλωματίας στη μετά το Ναπολέοντα εποχή, τον Μέτερνιχ.
Έτσι, οι Ελβετοί γιορτάζουν ως εθνικό τους ήρωα τον Καποδίστρια και δεν έχουν άδικο: συνέβαλλε καθοριστικά στο να γλιτώσει η μικρή χώρα από τις μεγάλες δυνάμεις που τη διεκδικούσαν ως προτεκτοράτο, αλλά, το κυριότερο, να γίνει αυτό που έγινε στο μέλλον, καθώς η ανάπτυξή της βασίστηκε αποφασιστικά στην ουδετερότητα: έτσι έχτισε την τραπεζική της μοναδικότητα, έτσι γλίτωσε από τους φονικούς πολέμους στον 19ο και στον 20ο, κυρίως, αιώνα, έτσι έγινε παγκόσμιο κέντρο προσέλκυσης πλούτου και, στη συνέχεια, πλουσίων.
Το μοντέλο που είχε ο Καποδίστριας στο μυαλό του για την Ελλάδα, ήταν παρόμοιο με αυτό που βοήθησε, περισσότερο από κάθε άλλον, να αποκτήσει η Ελβετία. Αλλωστε, υπήρχαν και πολλές αναλογίες μεταξύ των οποίων οι κυριότερες είναι ότι μεγάλες δυνάμεις, αυτοκρατορίες, αντιμάχονταν για να καταφέρουν να θέσουν τις δύο χώρες στην επιρροή τους, αλλά και ότι και οι δύο ήταν πολύ φτωχές χώρες στο ξεκίνημά τους – κάτι που πολλοί σήμερα επίσης αγνοούν.
Η Ελβετία τα κατάφερε. Χρωστά πολλά στον Καποδίστρια γι αυτό και το θυμάται ακόμα και σήμερα με την «Ακτή Καποδίστρια» στο Ροδανό ποταμό στο κέντρο της Γενεύης, με τα στεφάνια που του καταθέτουν κάθε χρόνο στην εθνική γιορτή τους, με την πλάκα στο σπίτι του στην παλιά πόλη της Γενεύης, με την επίτιμη ανάδειξή του σε πολίτη της Γενεύης και της Λωζάνης – τα σχετικά με τη δράση του Καποδίστρια στην Ελβετία φυλάσσονται στα κρατικά αρχεία της Γενεύης.
Και στην Ελλάδα πάντως υπάρχουν αγάλματά του: θυμίζουν ότι τον σκοτώσαμε και, συνήθως, βρίσκονται, ειδικά στην Αθήνα, στο έλεος των συνθημάτων, των γράφιτι και της βρώμας… ]

–//–

–//–

Στις 30 Νοεμβρίου 2014, ο λαός της Ελβετίας έχει την ευκαιρία να καθορίσει όχι μόνο την τύχη του δικού τους χρηματοοικονομικού συστήματος, αλλά επίσης να είναι ο καταλύτης για την επιστροφή σε υγιές χρήμα στο δυτικό κόσμο.

Η “Χρυσή Πρωτοβουλία” δημοψήφισμα της 30ης Νοεμβρίου, 2014
Στις 30 Νοεμβρίου, οι Ελβετοί θα ψηφίσουν για:

1. Την επιστροφή στην Ελβετία των εθνικού τους χρυσού που κατέχεται στο εξωτερικό.
2. Την απαίτηση της Εθνικής Ελβετικής Τράπεζας να κατέχει το 20% του ενεργητικού τους σε φυσικό χρυσό.
3. Την περαιτέρω απαγόρευση σε πωλήσεις χρυσού.

Γιατί, λοιπόν, είναι αυτό το δημοψήφισμα τόσο σημαντικό; Επειδή η Ελβετία, για εκατοντάδες χρόνια, ήταν ένα προπύργιο της υγιούς νομισματικής πολιτικής και χαμηλού πληθωρισμού. Αλλά αυτό είχε αλλάξει σταδιακά κατά τα τελευταία 100 χρόνια αφού η δημιουργία της Fed στις ΗΠΑ και ιδιαίτερα κατά τα τελευταία 15 χρόνια, όταν η ελβετική κυβέρνηση απομάκρυνε αθόρυβα το 40% του τραπεζικού χρυσού από το αναθεωρημένο Ομοσπονδιακό Σύνταγμα, το οποίο εγκρίθηκε από τη λαϊκή ψήφο το 1999 .

Κανένα χαρτονόμισμα δεν έχει επιβιώσει ποτέ σε όλη την ιστορία στην αρχική του μορφή. Και το ελβετικό φράγκο από το να έχει ένα ισχυρό νόμισμα είναι τώρα στο στάδιο της αργής καταστροφής από τις πρόσφατες πολιτικές της Εθνικής Τράπεζας της Ελβετίας (SNB).

Αφού από το 2008 ο ισολογισμός της SNB έχει επεκταθεί 5 φορές από 100 δισεκατομμύρια CHF σε 500 δισεκατομμύρια CHF. Έτσι, η Ελβετία έχει τυπώσει περίπου 400 δισεκατομμύρια ελβετικά φράγκα στα τελευταία 6 χρόνια, προκειμένου να κρατήσει το νόμισμά της προς τα κάτω έναντι του ευρώ και άλλων νομισμάτων. Τα 400 δισεκατομμύρια CHF είναι περίπου τα 2/3 του ΑΕΠ.

Αυτό σημαίνει ότι η Ελβετία έχει τυπώσει περισσότερα χρήματα, σχετικώς, από κάθε σημαντική χώρα στον κόσμο τα τελευταία 6 χρόνια.

–//–

Γιατί αυτή η αλλαγή πολιτικής;

Για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, το ελβετικό φράγκο ανατιμήθηκε έναντι των περισσότερων νομισμάτων και η Ελβετία ευημερούσε με μια ισχυρή οικονομία, με ισχυρό νόμισμα και χαμηλότερο πληθωρισμό από ό, τι οι περισσότερες μεγάλες χώρες. Είναι βέβαια μια πλάνη να πιστεύουμε ότι ένα αδύναμο νόμισμα ωφελεί μια χώρα όταν η Ελβετία έχει αποδείξει ότι το αντίθετο συμβαίνει.

Μεταξύ 1970 και 2008, το ελβετικό φράγκο ανατιμήθηκε κατά 330% έναντι του δολαρίου και 57% με το DM / ευρώ. Έτσι, για σχεδόν 40 χρόνια ένα πολύ ισχυρό ελβετικό νόμισμα πήγαινε χέρι-χέρι με μια ισχυρή οικονομία. Παρά την αποδεδειγμένη επιτυχία, η νέα φρουρά της SNB αποφάσισε να εγκαταλείψει τις αποδεδειγμένες επιτυχείς πολιτικές και εκτυπώνει χρήματα όπως οι περισσότερες άλλες χώρες.

Για να δέσει το ελβετικό φράγκο σε ένα αδύναμο νόμισμα, όπως το ευρώ, και μια πολύ αδύναμη οικονομική περιοχή, όπως η Ευρωζώνη, είναι μια συνταγή για καταστροφή. Για να ευθυγραμμίσετε τη χώρα σας σε ένα αποτυχημένο πολιτικό και οικονομικό πείραμα μπορεί να την οδηγήσετε μόνο σε αποτυχία.

–//–

Ελβετικές Τράπεζες – Υψηλής μόχλευσης

Αλλά δεν είναι μόνο η SNB που ακολουθεί τώρα εσφαλμένες πολιτικές, αλλά το ίδιο κάνουν οι μεγάλες ελβετικές τράπεζες. Από την αναλογία των ιδίων κεφαλαίων 15-20% πριν από 100 χρόνια, οι μεγάλες ελβετικές τράπεζες είναι τώρα κάτω στο 2-3,5% (σημείωση: επειδή η βάση υπολογισμού άλλαξε μετά το 2007 είναι δύσκολο να γίνει μια ακριβής σύγκριση). Αυτό σημαίνει ότι οι μεγάλες ελβετικές τράπεζες έχουν δείκτη μόχλευσης 30-50. Έτσι, μια απώλεια στο βιβλίο του δανείου τους από 2-3% θα ήταν αρκετό για να εξαλείψει το σύνολο της τράπεζας. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι όταν τα επιτόκια ανεβαίνουν, οι ελβετικές τράπεζες θα έχουν απώλειες στον ισολογισμό ή σε παράγωγα που είναι σημαντικά υψηλότερα από 2-3%.

Η SNB και οι ελβετικές τράπεζες είναι ήδη πάρα πολύ μεγάλες για να σωθούν σε σχέση με το μέγεθος της ελβετικής οικονομίας. Η συνεχής επέκταση των ισολογισμών της SNB και των ελβετικών τραπεζών είναι πιθανό να οδηγήσει σε μια πολύ ευάλωτη θέση για την ελβετική οικονομία και το νόμισμα. Με μια άλλη κρίση, όπως το 2007-9, η SNB θα πρέπει να εκτυπώσει απεριόριστα ποσά χρημάτων τα οποία θα καταστρέψουν την αξία του ελβετικού φράγκου, που οδηγεί σε υψηλό πληθωρισμό ή ακόμα και υπερπληθωρισμό. Με τις δύο και την SNB και τις ελβετικές τράπεζες σε ένα επικίνδυνο μονοπάτι, η Ελβετία έχει πλέον τη μοναδική ευκαιρία να επιστρέψει σε ένα υγιές χρηματοπιστωτικό σύστημα, που είναι το σήμα κατατεθέν της για αιώνες.

–//–

Το Ελβετικό Χρυσό Δημοψήφισμα – Μοναδική ευκαιρία

Μια ψήφος “JA” (ΝΑΙ) νίκη για την Χρυσή Πρωτοβουλία θα αποτρέψει την οικονομία και το νόμισμα της Ελβετίας για να φτάσει στην ίδια μοίρα όπως όλα τα χαρτονομίσματα στον αγώνα τους προς τα κάτω.

Ήδη το 1729 ο Βολταίρος είπε: “τα χαρτονομίσματα τελικά επιστρέφουν στην εγγενή τους αξία – το ΜΗΔΕΝ”

–//–

Για να αποφευχθεί αυτή η μοίρα, η Ελβετία έχει τώρα την ευκαιρία να είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο με επίσημο μέρος χρυσού για τη στήριξη του νομίσματός της. Ένα νόμισμα που υποστηρίζεται από χρυσό σημαίνει ότι η κυβέρνηση και η κεντρική τράπεζα δεν μπορούν να χειριστούν το νόμισμα κατά βούληση και να εκτυπώνουν άχρηστα κομμάτια χαρτί που τα ονομάζουν χρήματα. Αυτό θα σταθεροποιήσει την πραγματική αξία ή την αγοραστική δύναμη του ελβετικού φράγκου. Ένα νόμισμα με σταθερή αγοραστική δύναμη οδηγεί σε σταθερές τιμές και προωθεί την αποταμίευση και τις επενδύσεις παρά τις δαπάνες και τις πιστώσεις. Επισήμως η Ελβετία, όπως και οι περισσότερες χώρες, έχει ένα χαμηλό ποσοστό πληθωρισμού, αλλά για τον μέσο άνθρωπο, οι καταναλωτικές τιμές στα καταστήματα για τα τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης συνεχίζουν να αυξάνονται.

Ακόμα κι αν ο επίσημος πληθωρισμός της Ελβετίας είναι χαμηλός, υπάρχει μαζικός πληθωρισμός σε ορισμένους τομείς όπως η στέγαση και τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία. Η εκτύπωση χρήματος στην Ελβετία σε συνδυασμό με τεχνητά χαμηλά επιτόκια οδήγησαν σε μια μεγάλη φούσκα στην αγορά κατοικίας. Οι τιμές των κατοικιών στην Ελβετία είναι πλέον δυσβάσταχτες για τους περισσότερους Ελβετούς και σε σχέση με τις τιμές του εισοδήματος είναι τώρα σε μια μη βιώσιμη φούσκα. Μια αύξηση των ελβετικών επιτοκίων των στεγαστικών δανείων από το σημερινό 1-2% ετησίως σε ένα πιο φυσιολογικό 4% θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρές αθετήσεις στεγαστικών δανείων και την κατάρρευση της στεγαστικής αγοράς.

–//–

Οι Ελβετοί έχουν μια ιστορία στο να τοποθετούν κάποιες από τις αποταμιεύσεις τους στο «Vreneli», το εικοσάφραγκο χρυσό νόμισμα της Ελβετίας. Τον τελευταίο καιρό, καθώς οι δαπάνες για την πίστωση παρά την εξοικονόμηση ήταν ο κανόνας, οι Ελβετοί έχουν αγοράσει λιγότερο χρυσό, αλλά παρά του ότι έχουν περισσότερη συγγένεια με το χρυσό από ό, τι τα περισσότερα δυτικά έθνη. Η ελβετική βιομηχανία χρυσού είναι επίσης πολύ σημαντική, δεδομένου ότι τα ελβετικά διυλιστήρια παράγουν σχεδόν το 70% των ράβδων χρυσού στον κόσμο.
Οι αποταμιευτές σε χρυσό που υπερτερούν αριθμητικά είναι φυσικά οι Ινδοί κυρίως από στην αγορά κοσμημάτων. Αλλά τα τελευταία χρόνια, η Κίνα έχει γίνει ο μεγαλύτερος αγοραστής του χρυσού. Υπάρχει μια σταθερή ροή του χρυσού που πηγαίνει από τη Δύση προς την Ανατολή. Αυτό έχει δημιουργήσει μια έλλειψη του χρυσού στη Δύση.

Οι πωλήσεις του Ελβετικού χρυσού στον πυθμένα της αγοράς.

Η Ελβετία συνήθιζε να έχει 2.600 τόνους χρυσού, αλλά πούλησε το μισό από αυτό μεταξύ του 2000 και 2005 κοντά στον πυθμένα της αγοράς, όπως ακριβώς έκανε το Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτό έχει κοστίσει στον λαό της Ελβετίας 27,5 δισεκ CHF στην τρέχουσα τιμή του χρυσού. Μια ψήφος ΝΑΙ στο δημοψήφισμα της Ελβετικής Χρυσής Πρωτοβουλίας, θα σήμαινε ότι η Ελβετία θα πρέπει να αγοράσει 1.700 τόνους χρυσού σε τρέχουσες τιμές, που είναι 70 δισεκατομμύρια δολάρια (67 δισεκατομμύρια CHF). Αυτό είναι το 70% της ετήσιας παγκόσμιας παραγωγής χρυσού. Το χαρτί του χρυσού στην αγορά είναι περίπου 100 φορές μεγαλύτερη από τη φυσική αγορά. Η SNB έχει 5 χρόνια για να αποκτήσει τους 1.700 τόνους. Αν περιμένουν να αγοράσουν, είναι πιθανό να πάρουν λιγότερο από 1.700 τόνους για τα 67 δισεκατομμύρια CHF.

Επιπλέον η SNB θα πρέπει να φέρει πίσω τους 300 τόνους χρυσού, που βρίσκονται σήμερα στο Ηνωμένο Βασίλειο και στον Καναδά. Αν αυτό ο χρυσός είναι μη βεβαρημένος, θα πρέπει να επανέλθει αμέσως. Ωστόσο, η Γερμανία είχε πρόσφατα μια διαφορετική εμπειρία. Ζήτησαν να έχουν 674 τόνους πίσω από την Fed στις ΗΠΑ, αλλά όλα όσα έχουν λάβει μέχρι στιγμής είναι 5 τόνοι! Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί βέβαια αν ότι ο χρυσός είναι ακόμα εκεί. Η Fed είτε τον πούλησε είτε τον δάνεισε εκτός. Είναι πιθανό ότι οι περισσότερες κεντρικές τράπεζες της Δύσης που έχουν δανείσει χρυσό στη Fed ή άλλες κεντρικές τράπεζες θα έχουν προβλήματα να τον πάρουν πίσω. Γι ‘αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την Ελβετία να κρατήσει το χρυσό της στην πατρίδα της.

Μία ψήφος «Ναι» – Ευεργετική για την ελβετική οικονομία και το φράγκο
Φέρνοντας το ελβετικό χρυσό πίσω στην πατρίδα και εν μέρει την υποστήριξη του ελβετικού φράγκου με το χρυσό θα είναι εξαιρετικά επωφελής για την μακροπρόθεσμη ευημερία της ελβετικής οικονομίας και του ελβετικού φράγκου. Επίσης, θα κάνει την Ελβετία σεβαστή από τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο για την θέσπιση υγιούς χρήματος. Είναι επίσης πιθανό να ορίσει μια τάση για άλλες χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ελβετίας. Ως εκ τούτου, μια ψήφος ΝΑΙ στις 30 Νοεμβρίου, όχι μόνο θα είναι επωφελής για την Ελβετία, αλλά και για την παγκόσμια οικονομία. Είναι επίσης πιθανό να έχουν άμεση επίδραση στην ύφεση και τη χειραγωγούμενη τιμή του χρυσού. Οι κάτοχοι του χρυσού σε χαρτί θα πρέπει να ανησυχούν και να απαιτήσουν την παράδοσή του φυσικού χρυσού έναντι της αξίας του χαρτιού τους. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει πουθενά αρκετός φυσικός χρυσός για να καλύψει όλες τις απαιτήσεις του χαρτιού είναι πιθανό να δούμε μια σημαντική αύξηση της τιμής του χρυσού.

–//–

Τον Μάιο του τρέχοντος έτους ο Lukas Reimann (μέλος του ελβετικού κοινοβουλίου), έκανε την ακόλουθη ομιλία ενώπιον του Κοινοβουλίου:
(Το βίντεο έχει αγγλικούς υπότιτλους)

Μια πραγματική ευκαιρία
Έτσι, η Ελβετία έχει πλέον τη μοναδική ευκαιρία να γράψει ιστορία και να οδηγήσει τον κόσμο πίσω σε μια πολιτική υγιούς χρήματος και θα ήθελα να παροτρύνω τους Ελβετούς συμπατριώτες μου να υποστηρίξουν την Χρυσή Πρωτοβουλία στις 30 Νοεμβρίου.
Egon von Greyerz
Matterhorn Asset Management AG


Έλλη Πένσα