Την περασμένη Κυριακή στις 18 του Οκτώβρη κάναμε την πρώτη εκδρομή σε αυτήν την νέα περίοδο, με την οργάνωση και την ξενάγηση – όπως πάντα – του φίλου μας Τάσου Καραπαναγιωτίδη. Ο Τάσος, συνεπέστατος, ξύπνησε εκείνη την Κυριακή πρώτος από όλους μας, ετοιμάστηκε και μετά . . . . . ξανακοιμήθηκε. Πάντως ήλθε τελικά στην ώρα του.
Όπως όλες οι προηγούμενες έτσι κι αυτή η εκδρομή οργανώθηκε από τον Τάσο, επομένως θα την περιγράψουμε με τα δικά του λόγια: “Πρώτος σταθμός μας τα Πετράλωνα όπου επισκεφτήκαμε τον τόπο του αρχαιότερου ανθρώπου στην Ευρώπη. Πρόκειται γιά ένα σημαντικότατο κομμάτι γης παγκοσμίου ενδιαφέροντος γιά την κατανόηση της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους. Κατ’ ειρωνίαν όμως είναι και ένας τόπος εγωκεντρικότατης συμφεροντολογικής σύγκρουσης του νεοανθρώπου.
Ετσι ένα παμπάλαιο ανθρώπινο κρανίο και ένα πανέμορφο φυσικό σπήλαιο με πλούσιο διάκοσμο και σπάνια ευρήματα γίνονται το Μήλον της ‘Εριδος σ΄έναν καυγά που καλά κρατεί πενήντα χρόνια και βάλε. Από τό 1960 που ανακαλύφθηκε τυχαία το κρανίο του αρχανθρώπου σφηνωμένο στους σταλαγμιτικούς σχηματισμούς του σπηλαίου ως και σήμερα οι επιστημονικές, πολιτικές και κοινωνικές αντπαραθέσεις παραμένουν τόσο ισχυρές ώστε ευστόχως να σκιαγραφούν με έντονο ύφος την κατάντια της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας. Η απρόσμενη συνάντηση του Αρχανθρώπου και του Νεοανθρώπου στον ελλαδικό χώρο, ατυχώς αναμεμιγμένη σε μία παράδοξη όσο και μικρόπνοη σύγκρουση, μάς παραδίδει χρησιμότατα στοιχεία ανθρωπολογικής σύγκρισης….”
Για να μην νομίζετε ότι σας πουλάμε “κενές δόξες¨, μαζί με τα κείμενα, δείτε παρακάτω και τα “φαινόμενα”.
Στο μουσείο της Ολύνθου
“…Επόμενος σταθμός μας ο αρχαιολογικός χώρος της αρχαίας Ολύνθου. Εκεί επισκεφθήκαμε τα ερείπια της ισχυρότερης πόλης της Χαλκιδικής κατά την κλασσική περίοδο της αρχαιότητας. Η εκπληκτική διάταξη της πόλης όπως καταγράφεται στα θεμέλια των βιαίως γκρεμισμένων οικιών μάς δίνει το λαμπρότερο παράδειγμα εφαρμογής του Ιπποδάμειου πολεοδομικού συστήματος. Ο Φίλιππος ο Β΄ισοπέδωσε αυτήν την πόλη-σύμβολο αντίστασης στην Μακεδονική εξάπλωση και έθεσε την αποφασιστική σφραγίδα προς την κατάκτηση σύμπαντος του ελληνικού κόσμου της εποχής του….”
Ψηφιδωτό δαπέδου με σκηνή κυνηγιού
“…Πολιτική διαπλοκή και επιβολή ισχύος από μία απόμακρη εποχή αλλά τόσο «κοντινή» και παραπλήσια στα σημερινά δρώμενα. Οι απελπισμένες προτροπές και παρακλήσεις στους γνωστούς λόγους που εκφώνησε ο ορκισμένος εχθρός του Φιλίππου ρήτορας Δημοσθένης προς τους Αθηναίους και κυρίως στον 3ο Φιλιππικό του λόγο γιά να σωθεί η ΄Ολυνθος έπεσαν στο κενό, και από το 348 π.χ. μόνον ο ήλιος αποκοιμιέται πλέον στα χαλάσματα αυτής της ξακουστής πολιτείας.
Οι στίχοι του Νιόνιου το λένε ξεκάθαρα στο περίφημο τραγούδι «Δημοσθένους λέξις» «κι ο ήλιος θ’ αποκοιμηθεί, μες τα ερείπια της Ολύνθου, θα μοιάζουν πράγματα του μύθου, οι φίλοι μου και οι εχθροί»….
Στον Χολομώντα στην ταβέρνα του “Σώγαμπρου”
“…αυτά έχουν μείνει στην ιστορία….
Σίγουρα μιά τέτοια επικούρεια περιήγηση είναι απαραίτητο να συμπεριλαμβάνει την φυσική απόλαυση και το εγκάρδιο γλέντι. Ετσι ανηφορίσαμε προς Πολύγυρο και πήραμε κατεύθυνση προς το χωριό Ταξιάρχης για να βυθισθούμε στα αρχέγονα τοπία.
Κάπου εκεί στην τοποθεσία του Προφήτη-Ηλία συναντήσαμε τη μεγαλειώδη δασική φύση του Χολομώντα, τη σύγχρονη λαική σοφία και σπιρτάδα βγαλμένη από τα βάθη αγέρωχης ελεύθερης ψυχής. Από τα μασάλια της Χαλκιδικής ως τα σκωπτικά πειράγματα αριστοφανικού ύφους, πάντοτε με χαμόγελο, καλή διάθεση και βέβαια με συντροφιά ζωντανής μουσικής και τραγουδιών του τόπου γευματίσαμε στην ταβέρνα «Σώγαμπρος» στο διάσελο του ορεινού περάσματος του Χολομώντα…
Στο ξέφωτο του Χολομώντα
Όχι, θα το παραλείπαμε…
“…Εκεί είχαμε μιά μοναδική εμπειρία εκλεκτών εδεσμάτων, φυσικού κάλλους και αυθεντικής λαικής καρδιάς, όλα διανθισμένα με υπέροχο κρασί «διαβασμένο» από το Αγιον Ορος… “