Την Κυριακή 10 Μαΐου 2015, οι Φίλοι Επικούρειας Φιλοσοφίας “Κήπος Θεσσαλονίκης” πραγματοποίησαν εκδρομή στο ένδοξο Δίον και περιηγήθηκαν στη χιλιόχρονη και πλέον ιστορία του. Η πολύωρη πεζοπορική περιπλάνηση στον αχανή αρχαιολογικό χώρο του Δίου μας έφερε ταυτοχρόνως κοντά στην υπέροχη φύση που τον πλαισιώνει. Ένας πληγωμένος σκαντζόχοιρος, δυο ερωτευμένες παπαρούνες, νούφαρα και νερόφιδα, υπόκαυστα και υδροθεραπευτήρια, άλογα και βατράχια, το άγνωστο ιερό του Υψίστου Διός, η λατρεία της Ίσιδος, η έπαυλη του Διόνυσου, η κατοικία της Αθηνάς, οι βεσπασιανές, η αγορά και οι λιθόστρωτοι δρόμοι με τις αυλακιές των αρμάτων και των κάρων…
Η ιστορία των ανασκαφών ξεκινά εδώ το 1928 με την αναζήτηση του ιερού δίιου θησιαστηρίου, όπως πληροφορηθήκαμε από το σχετικό 7λεπτο φιλμάκι που προβάλλεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Δίου, το οποίο (θυσιαστήριο) βρέθηκε τελικά από τον καθηγητή Παντερμαλή μόλις το… 2003! Όμως το σπουδαιότερο έκθεμα του μουσείου είναι η χάλκινη Ύδραυλις του 1ου πχχ αιώνα, εφεύρεση του Κτησίβιου, προαιώνιος πρόδρομος του εκκλησιαστικού οργάνου της ρωμαιοκαθολικής παράδοσης. Η στερεοσκοπική παρατήρησή του επιβεβαιώνει την ανακάλυψη ενός σπουδαίου σύνθετου μουσικού οργάνου, όπως αυτό περιγράφεται αναλυτικά από τον Ήρωνα τον Αλεξανδρέα στα Πνευματικά.
Μεγάλης σπουδαιότητας θεωρείται μια συστοιχία τεσσάρων αγαλμάτων που βρέθηκαν στην έπαυλη του Διονύσου, τοποθετημένα στο περίφημο ψηφιδωτό δάπεδο της αίθουσας συμποσίων. Απεικονίζουν ομάδα φιλοσόφων της επικούρειας σχολής. Οι τρεις (νεότεροι) είναι μαθητές και ο τέταρτος, γενειοφόρος με ανοιχτό ειλητάριο, είναι προφανέστατα ο δάσκαλός τους. Τα κεφάλια των μαθητών είναι μεταπλάσεις του αρχών του 3ου αιώνα μχχ που πιθανώς να αποδίδουν χαρακτηριστικά των ενοίκων της έπαυλης.
Άλλα αξιοθέατα εκθέματα είναι ο σφραγιδόλιθος του φτερωτού Έρωτα με τη λύρα, οι ιεροί αετοί του Δία, το ψηφιδωτό με την επιγραφή “τω ευτυχί Ζωσά”, τα αναθήματα Μακεδόνων βασιλέων, οι στήλες που μαρτυρούν συνάψεις συνθηκών, ένα λεπτεπίλεπτο γυάλινο ποτήρι, ένα τραπέζι με στήριγμα κεφαλή και πόδι λιονταριού, η γλυπτή περίπτυξη Λήδας και κύκνου, περίτεχνα κοσμήματα, η αναπαράσταση αργαλειού, τα συστήματα ύδρευσης και αποχέτευσης, και άλλα πολλά… καθώς και ευρήματα από άλλους οικισμούς της πιερίδας γης.
Η εκδρομή συνεχίστηκε με οδική ανάβαση στο καραμανλίδικο χωριό Κούκκος, διαβόητο για το ένοχο παρελθόν του και το εξίσου ύποπτο παρόν του. Στην έξοδο του χωριού επισκεφτήκαμε τη βιολογική οικογενειακή φάρμα του κ. Δαμιανού Παχόπουλου όπου γευτήκαμε με την εξαίρετη κουζίνα του και τη θερμή φιλοξενία του. Τοπικό συγκρότημα με κεμεντζέ και νταούλι έδωσε το σύνθημα να αρχίσουν οι χοροί και τα τραγούδια. Στο δεύτερο μέρος έπαιξαν και τραγούδησαν ο φίλος Ντίνος Βαρσακόπουλος και ο ξεναγός και εμψυχωτής μας, φίλτατος Τάσος Καραπαναγιωτίδης.
Η αποχώρησή μας συνοδεύτηκε, για αρκετούς από εμάς, με την αγορά των νόστιμων βιολογικών προϊόντων της φάρμας.
Αναβίωση μουσικής υδραύλεως του Κτησιβίου https://www.youtube.com/watch?v=BOmc3gsezSM
Κώστας Γ. Καρδερίνης
