Σα να ρωτάμε σε κάποιον δηλαδή πόση πραγματικότητα αντέχεις;;;
ΕΕ; πως σας φαίνεται;;
Προσέξτε την ερώτηση: Πόση αντέχεις όχι πόση αντιλαμβάνεσαι ή πόση καταλαβαίνεις... Πόση αντέχεις!!
Όταν δηλαδή γίνεται κάτι τρόπος ζωής.. Το ίσον που λέμε.. Πού καταλήγουμε..
Τα δύο χάπια που έδινε στο matrix ο ένας άνδρας στον άλλο...
ή έξυπνος, έξω από τον ύπνο δηλαδή ή κοιμισμένος... δεν έχει μισοξύπνιος μισοκοιμισμένος... λείπει ο χρόνος...εδώ!
Σε τι ηλικία φίλε μου γνώρισες τον Επίκουρο;; Πόσα χρόνια ζεις επικούρεια;;
Ή ζούσες και δεν τό 'ξερες;; Υπάρχουν επιλογές του ανθρώπου που δεν αλλάζουν;;
Π.χ., Να γίνεις γονέας; Πόσο επηρεάζουν αυτές, οι επιλογές τις μελλοντικές σου;
Ναι λοιπόν ο Επίκουρος είναι για όλους!! Ούτε τάξεις, ούτε φύλο, ούτε ηλικία, ούτε χρώμα , ούτε τι δουλειά κάνεις..
Ο κήπος είναι ανοιχτός σε όλους τώρα, όπως και τότε!
"Εδώ που ήρθες ξένε, θα καλοπεράσεις"... έγραφε στην πόρτα του κήπου τότε ο παππούς μας ο Επίκουρος!
Έτσι και εμείς σήμερα εδώ και 9 χρόνια πάντα καλοδεχόμαστε όλους ανεξαιρέτως τους ξένους που έρχονται στον κήπο και στην ομάδα μας.
-Γιατί είστε λίγοι! ρωτάει ο ξένος..
- Επειδή η Επικούρεια Φιλοσοφία είναι για λίγους απαντάει ένας επικούρειος φίλος!!
- Δηλαδή;
-Δηλαδή ο Επίκουρος είπε... "Ποτέ μου δεν επεδίωξα να αρέσω στους πολλούς. Αυτά που τους αρέσουν δεν τα γνώρισα και αυτά που εγώ γνωρίζω απέχουν πολύ από το να τα καταλάβουν".
- Καλά ρε παιδιά, λέει ο ξένος, η επικούρεια φιλοσοφία δεν αποφεύγει τον πόνο και επιδιώκει την ηδονή;;
- Βεβαίως απαντά ένας άλλος επικούρειος
-Οπότε ότι φάμε ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κώλος μας, δηλαδή όπως κάνουν οι περισσότεροι.YOLO όπως είναι και της μόδας σήμερα σε μερίδα νέων του κόσμου μας. Ζεις μόνο μια φορά.
-Σίγουρα ναι απαντά ένας άλλος επικούρειος με κάποιες διαφορές όμως που αλλάζουν όλο το νόημα όσων προαναφέρεις. Σίγουρα ζούμε μια φορά και δεν πρόκειται να ξαναζήσουμε στον αιώνα τον άπαντα. Ζούμε όμως με εγκράτεια, ομορφιά και δικαιοσύνη. Δημιουργούμε σχέσεις αμοιβαίας ωφέλειας, κάνουμε φιλίες με όμοιούς μας, δημιουργούμε σχέσεις βαθιές και όχι εφήμερες.
-Γι’αυτό σας βλέπω όλους εδώ καλοζωισμένους ... περνάτε καλά,
- Βεβαίως προσπαθούμε καθημερινά γι'αυτό.
- Και για πείτε μου τι έχετε καταφέρει σαν ομάδα; Ποιές είναι οι επιτυχίες σας;
-Οι επιτυχίες μας σαν ομάδα είναι πως είμαστε εμείς εδώ και ήρθες κα μας βρήκες. Αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ο καθένας μας ξεχωριστά εδώ μέσα έχει δώσει πολλές μάχες εκεί έξω. Έχει πονέσει πολύ... Γι’αυτό έγινε επικούρειος!
Ε! Όλες αυτές οι μάχες μας έχουν φέρει εμάς εδώ...Δεν βγάλαμε φτερά, ούτε κέρατα... Δεν ήρθαμε από το Σείριο ούτε κάναμε τελετές.. Ό τι γνωρίζουμε το λέμε.. Δεν είμαστε μυστικιστές, ούτε έχουμε ιεραρχία εδώ μέσα... Αρχηγός μας είναι η φιλία. Με παρρησία και γενναιότητα προχωράμε...
- Δηλαδή μου λέτε πως ούτε κάποιον καινούργιο θεό έχετε βρει που να έχει παρουσιαστεί μόνο σε εσάς τους εκλεκτούς, ούτε το μαγικό ραβδάκι βρήκατε που σας παίρνει τον πόνο κατευθείαν, κάπου θαμμένο σε κρυφή τοποθεσία, ούτε κάποιο μαγικό χάπι βρήκε κάποιος από εσάς όντας επιστήμονας! Επανάσταση τουλάχιστον θα κάνετε; Σχεδιάζετε κάτι;
- Είπες την σωστή λέξη ...κάνουμε επανάσταση!!!
- Πως ρε παιδιά; Με τι;; Εσείς εδώ μου θυμίζετε κατηχητικό μ’αυτά που μου λέτε!
- Χεχε.. Ναι κατηχητικό.. Χωρίς θεούς, χωρίς να φοβόμαστε κάτι δηλαδή που μας κοιτά από πάνω, ούτε πως θα μας επιβραβεύσει σε μια άλλη ζωή, χωρίς θεωρίες, χωρίς θέληση να αλλάξουμε το κόσμο με θεωρίες, χωρίς ιδεολογίες, χωρίς έναν τέλειο κόσμο στο μυαλό μας, χωρίς καμία εφαρμογή στην πραγματικότητα! Την ατελή! Την άδικη!
- Και τι κάνετε ρε παιδία εσείς εδώ τελικά; Γιατί ό τι έχω μάθει ως τώρα στην ζωή μου, μ'αυτά που λέτε, μου το γκρεμίζετε!!! Και πραγματικά ακούγοντας τον καθένα σας ξεχωριστά και παρατηρώντας σας, βλέπω και αισθάνομαι πως κάτι ξέρετε εσείς. Κάτι έχετε κερδίσει εδώ μέσα... Δεν καταλαβαίνω τον τρόπο όμως...
- Ο τρόπος μας είναι το βίωμά μας φίλε μου, η μαρτυρία μας, η οπτική μας γωνία, η εμπιστοσύνη στις αισθήσεις μας και η ανιδιοτελής φιλία που αναπτύσσουμε εδώ. Τι είδαμε, τι ακούσαμε τι νιώσαμε, τι γευτήκαμε, τι μυρίσαμε , τι σκεφτήκαμε, πόσο πολύ καλά περάσαμε, πόσο πολύ πονέσαμε. Από όλα αυτά παίρνουμε την δύναμη να συνεχίζουμε να ζούμε!!! Οι συνοδοιπόροι μας, οι φίλοι μας, βάλσαμο στον πόνο της ζωής μας. Κακό πράγμα η ανάγκη! Δεν είναι όμως διόλου αναγκαίο να ζει κανείς υπό καθεστώς ανάγκης , έλεγε ο παππούς μας. Θα δεις, με τα χρόνια θα το καταλάβεις και εσύ.. με το βίωμα στον κήπο μας. Έλα ξένε πάρε ξηρούς καρπούς που τρώω εδώ, είναι νόστιμοι!!!
- Εγώ τώρα θέλω να σκεφτώ αυτά που μου είπατε. Μου φαίνονται δύσκολα... Τεράστια! Και αν πεθάνω αύριο; Προς τι τόσος κόπος;
- Αυτό είναι επιλογή σου ξένε, πετιέται ένας επικούρειος, που μικρός είχε τον χάρο συνεπιβάτη για αρκετά χρόνια στην ζωή του.. Μαρτυρούσε δηλαδή πως ήταν πολύ τυχερός που ζει τώρα και όχι έξυπνος. Ο θάνατος δεν ξέρουμε πότε θα έρθει. Δεν μπορούμε να τον προβλέψουμε, κάθε επιλογή έχει και το τίμημα της. Για το πως θα ζήσεις πάντως από εδώ και πέρα θα είναι καθαρά το πόση πραγματικότητα αντέχεις, αφού άκουσες όλα αυτά και τα κατάλαβες σε κάποιο βαθμό! Η ζωή μας, λέει ο παππούς είναι ωραία και ο άνθρωπος θέλει λίγα πράγματα για να ' ναι ευτυχισμένος... Αν θέλεις να κάνεις κάποιον πλούσιο αφαίρεσε του επιθυμίες , μην του δίνεις χρήματα!
Ναι είναι ηδονικά το φαγητό, το σεξ, ο τζόγος, τα ναρκωτικά..το μέτρο το βάζεις εσύ..κατά βούληση, εμείς μαζί σου... Όλοι είμαστε διαφορετικοί, οπότε το όριο που βάζουμε για το τι είναι χρήση και τι κατάχρηση διαφέρει στον καθένα μας.
- Είναι πολύ δύσκολα και μου φαίνονται πολλές οι επιλογές, όρια δεν υπάρχουν, ούτε καλό και κακό, σωστό και λάθος. Ξανά από την αρχή μου φαίνονται όλα αυτά!! Μια χαρά είχα την θρησκεία μου , την εκπαίδευση της πολιτείας που μου έδωσε από μικρό.. Έχω την οικογένεια μου, την γυναίκα μου, τα παιδιά μου, την δουλειά μου, οδοντίατρος είμαι..
- Όλα είναι καλά λοιπόν; Ρωτάει ένας επικούρειος.
- Ναι!
- Εδώ τι σε έφερε, τι ψάχνεις;
- Επειδή με ενδιαφέρει η κοινωνία και οι συνάνθρωποι μου, κάτω από αυτή την ύφεση και την ανέχεια της εποχής που επικρατεί, ψάχνω να βρω πως θα κάνω τον κόσμο καλύτερο! Πάτησα στο Google ευτυχισμένες κοινωνίες και μου έβγαλε ,μαζί με τα άλλα, την Επικούρεια Φιλοσοφία. Αγόρασα ένα βιβλίο και διαβάζοντας το μου θύμισε τον συγχωρεμένο τον πατέρα μου μ' όλα αυτά που έγραφε. Αυτά έλεγε και αυτός... Ή μάλλον καλύτερα αυτά έκανε!! Εγώ από αντίδραση δεν το ακολούθησα! Τα έχω μέσα μου όμως. Λες αυτά να με οδήγησαν εδώ σε εσάς; Κάτι μου λέει πως θα περάσω καλά μαζί σας, όλο και πιο πολύ μου φαίνεστε συμπαθείς, χεχε!!
- Α! μια τελευταία ερώτηση. Από όσα άκουσα κατάλαβα πως δεν ασχολείστε με πολιτική και κόμματα. Αφού δεν ακολουθείτε κάποια συγκεκριμένη ιδεολογία! Είστε μήπως αναρχικοί ;!
-Γέλια από όλους!! Ένας επικούρειος λέει, πως μπορείς να μας πείς και έτσι!
Ένας άλλος σταματώντας να γελάει, λέει πως η επικούρεια φιλοσοφία είναι η μοναδική φιλοσοφία που εκφράζει ατόφια όλη την αρχαία ορθολογική ελληνική σκέψη, χωρίς ανατολίτικες προσμίξεις και χωρίς ιδεατούς τέλειους κόσμους. Έτσι σε διαφορά με τους αναρχικούς που ανέφερες , θα σου πω πως ο επικούρειος άνθρωπος ξεκινά να αγαπά τον εαυτό του, τους φίλους του, τη οικογένειά του, τον τόπο του , την πατρίδα του, την ήπειρό του και έπειτα όλον τον υπόλοιπο κόσμο, άν αντέχει!!! Οι αναρχικοί ξεκινούν ανάποδα. Και επειδή η ζωή έχει πολλά χρώματα και δεν είναι όπως πολύ καλά κατάλαβες από τα λεγόμενά μας , άσπρο - μαύρο ( αν και οι πιο πολλοί είμαστε Παοκτσήδες εδώ μέσα!) δύσκολα φτάνεις από το ένα άκρο στο άλλο, ζώντας όλα τα χρώματα στο ταξίδι της ζωής!!! Η ήσυχη ζωή είναι πολύ επικίνδυνη!!!! Κατάλαβες ξένε;; !
- Αυτό που κατάλαβα σίγουρα κύριε είναι ότι τώρα μου φαίνεστε πολλοί εδώ μέσα!!!!
Ό,τι περιγράφω είναι αποκύημα της φαντασίας μου και καμία σχέση δεν έχει με αληθινά γεγονότα.
Σας ευχαριστώ,
Κώστας Τριανταφυλλίδης